چرا باید سریال شهرزاد را تماشا کرد؟
چرا خیلی ها آن را تماشا کرده اند؟
چرا این الگو هنوز برای ساختن سریال جواب می دهد؟
شهرزاد به جز قطعاتی که محسن چاووشی خوانده چه قسمت جذابی دارد؟ گیرم بازیگرانش همه درجه یک و خوب هم هستند در کارشان، اما تا کی باید در این داستان های ملو درام عاشقانه با یک نقاشی تارخی از یک دوره که پشت زمینه این نمایش می شود باقی ماند؟ چرا هیچ کس نمی خواهد یا نمی تواند حرف بیشتری از این داستان های فرضا تاریخی بیرون بکشد؟
سازنده ایی که افسار کار را دست مخاطب راحت پسند و تکراری پسند می دهد و انگار سعی هم نکرده تا ماجرا عمق و ریشه ایی پیدا کند. شهرزاد ما انگار توشه ی قصه هایش خالی شده دیگر. داستانی را شب اول تعریف کرده و چون کسانی خوششان آمده هر شب همان را تعریف می. کند ، هر شب داستان مثل دیشب تمام می شود. چرا هنوز این داستان که می دانیم آخرش چیست و اولش از کجاست طرفدار دارد؟ چرا شهرزاد. اسب خیالش دیگر نمی تازد؟
حیف اسم شهرزاد که بر این داستان های سطحی و تکراری بگذارند.
درباره این سایت